GÖKAY ŞİMŞEK
Gaziantep Türkiye’de depremi yaşayarak Bilecik’e gelen afetzedeler yaşadıklarını anlattı. Cenazeye giderken beyin sarsıntısı geçiren Tülay Ateş, artık ambulans sesi duymak istemediğini söyledi; Hacer Ateş, tekrar Gaziantep’e döneceklerini ancak korkularının devam ettiğini belirtti.
Kahramanmaraş merkezli 10 ilde büyük yıkıma neden olan deprem nedeniyle Gaziantep’in Şahinbey ilçesinde mahsur kalan bazı vatandaşlar Bilecik’e geldi.
“UNUTMAYA ÇALIŞIYORUZ”
Cenaze için Gaziantep’e giden ve orada depreme yakalanan Tülay Ateş, şunları söyledi:
“Gaziantep’e cenaze için gittik. Döndüğümüz gün depreme yakalandık, 2-3 gün çadırlarda yaşadık. Ateş yaktık, su yok, gaz yok, ısınma yok, yemek yok.” , yemek yok yemek yok su yok yemek yok öyle yaşadık bir kaç gün ondan sonra yollar açılınca hemen biletimizi alıp Bilecik’e döndük geldikten sonra biraz dinlendik. Tabi orada üşüdük, hastalandık, psikoloğa gittik, psikologdan destek aldık, o kadar yaşadık, o yüzden unutmaya çalışıyoruz, unutabildiğimiz kadar unutamıyorum. Ambulans sesi duymak istemiyoruz. Bizi çok rahatsız etti. Yol boyu gelirken Nurdağı ve Osmaniye’den gelen o bağırmalar, enkaz altında yapılan aramalar bizi çok etkiledi.”
“NEFES ALIRKEN BİLE TİTRİYOR GİBİ HİSSEDİYORSUNUZ”
Çocuklarıyla birlikte Bilecik’e gelen “Çok kötüydü. Hiç uyuyamıyorsunuz, nefes alırken bile titriyorsunuz” diyen Hacer Ateş, şunları söyledi:
“Gaziantep’in Şahinbey ilçesinde yaşıyorum. Deprem olduğunda evdeydik. Çocuklarla birlikte evden alelacele çıktık. Arabaya sığınmaya çalıştık. Arabada yakıt yoktu, yapamadık” Isınmadık arabayı çalıştıramadık zaten arabalar hareket etmiyordu yoğun trafik vardı o günü o geceyi arabada geçirdik soğukta yakıt olmamasına rağmen bu süreçte tabi , ilçedeki cami ve sosyal tesisler barınmak için açıktı ikinci gün gittik yerleştik ama su yok yemek yok ekmek ekmek bakkal alamazsın her yer kapalı .Paranızla bile ekmek alamıyorsunuz.Belediyenin yardımıyla burada onlardan yiyecek içecek aldık.Feciydi.Hiç uyuyamıyorsunuz, yattığınızda bile titriyorsunuz. nefes al aslında orası hala titriyor.İşte 4-5 gün o süreci yaşadık sonra bir yere gitme ihtiyacı hissettim teyzem sayesinde sh e buraya geldi ‘Gelirsen kapımız açık’ dedi, aklıma bile gelmedi, otobüsten bilet ayarladım. Transferle geldik. Çocuklarla birlikte 3 kişi geldik. İki seans psikologtan destek aldık. Çocuklar şu anda güzeller ve biz de güzel olmaya çalışıyoruz. Tekrar geleceğiz ama endişelerimiz devam ediyor.”
